راز هفت سین
سفره نمادین هفت سین در ابتدا روان پریش انسان ناآرام را به قناعت و آرامش دعوت می کند و شکایت و ندامت را دور می سازد حاصل این امر رضایت خاطر است تا بدین گونه پای در مدرسه عشق نهد؛ یعنی از بودن به شدن راه پوید و ذره به بی انتها پیوندد. عاشق باشد اما عاقلانه گام بردارد. به طور کلی، فلسفه یک زندگی خوب و سالم را به یک یک ایرانیان می آموزد.
راز سنجد: ورود به سرزمین خرد. سنجد، نماد سنجیده اقدام کردن است. سنجد را بر این باور بر سفره می نهند تا هر کس با خویشتن عهد کند که در آغاز سال، هر کاری را سنجیده انجام دهد. قرار دادن سنجد بر سفره هفت سین، نشانه گرایش به عقل است و احترام به تفکر و ترویج خردمندی.
رمز سیب: راهیابی به شهر سلامتی. اکنون ما با انسانی عاقل و سالم، در اولین روز سال جهت گام نهادن به مرحله جدید عمر خویش، روبهرو هستیم؛ بنابراین سیب هشداری است برای انسان تا به سلامت جسم خود بیندیشد و بهداشت و صحت و سلامت بدن خود را به دست فراموشی نسپارد، که عقل سالم در بدن سالم است.
مفهوم سبزه: رسیدن به ساحل ایثار. سبزه، نشانه خوش اخلاقی و خرمی و شادابی است. سبزی با خود شادابی، زندگی، سرشاری و نیکویی را به همراه دارد. فلسفه قرار دادن سبزه بر سر سفره، اعلام خرمی و خوش خلقی در سال نو است، که انسان پیوسته خوش برخورد و خوشرو باشد و در معاشرت و ملاقات با دیگران، سختگیر نباشد.
اشاره سمنو: دستیابی به خانه توانایی. سمنو علامت قدرت است. آدمی در کشاکش زندگی خود و مبارزه با طبیعت، می بایست نیرومند و قوی باشد. این نماد، هدیه ای است به جامعه تا قدرت و صلابت خویش را فراموش نکنند.
اسطوره سیر: اقامت در حصار حقوق. این نهاد به ما می گوید در کار و زندگی اجتماعی تنها به خود نیندیشیم و بالاتر ار منافع خود، نفع جامعه را درنظر گیریم. سیر نماد مناعت طبع است؛ انسان همواره با قناعت بر جهان بنگرد.
باطن سرکه: دروازه رضا و پذیرش. سرکه نماد پذیرش ناملایمات، نماد رضا و تسلیم است. قرار دادن سرکه نمادی از پذیرش واقعیت های حیات است؛ انسان باید هر شکستی را سرچشمه تجربه ای تاره برای سایر امور قرار داد.
کنایه سماق: چکاد صبر و امید. سماق نماد صبر و بردباری و تحمل دیگران است. ضمناً گویای یک اشاره دقیق است به صبر و حوصله و بردباری و مبارزه برای خواست ها و آرزوها؛ زیرا صبر به انسان می آموزد که در گذر زندگی، خستگی را باید خسته کند و کام را بیابد.